"Πάστες" με άρωμα Ελλάδας

Πριν αρκετό καιρό κάπου είχα διαβάσει για τα είδη ζυμαρικών που υπάρχουν  στην Ελλάδα.

Το κείμενο το αντέγραψα αλλά δεν αντέγραψα το link.Ο συντάκτης του κειμένου να με συγχωρήσει,αλλά μου  φάνηκε ενδιαφέρον  και το δημοσιεύω.
Να ευχαριστήσω και το Google για τις φωτογραφίες!


1.- Αυγόχυλος: Από τα λίγα κρητικά παραδοσιακά ζυμαρικά που περιέχουν αυγά. Στο σχήμα μοιάζουν με κοντές ταλιατέλες. 

2.- Αφτούδι: Απλά ζυμαρικά χωρίς αυγά από τη Χίο, που παίρνουν το όνομα τους από το σχήμα, το οποίο μοιάζει με αυτιά 

3.- Βαλάνες: Χειροποίητα ζυμαρικά, επίσης από τη Χίο, που είναι μικρά και στριφτά. Σερβίρονται με κόκορα κοκκινιστό. 

4.- Γορτυνιό: Εδώ έχουμε λωρίδες πλάτους ενός εκατοστού, τις οποίες έστριβαν ανάμεσα στις παλάμες των χεριών και είχαν μήκος περίπου επτά εκατοστά. 

5.- Καλογερίστικα μακαρόνια: Πρόκειται για ένα κορδόνι από ζύμη, το οποίο έκοβαν με τα δάχτυλα τους οι νοικοκυρές, δημιουργώντας μέσα τους κοιλότητες. 

Πρόκειται για ένα νηστίσιμο ζυμαρικό, ευρέως διαδεδομένο στα μοναστήρια της Κρήτης. Συχνά ζυμωνόταν και με κριθαρένιο αλεύρι. 

6.- Κουσκούσι: Από τα πιο ενδιαφέροντα πατροπαράδοτα ζυμαρικά, της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Δεν έχει καμία σχέση με το μαροκινό κους-κους διότι φτιάχνεται από αυγό, γάλα, αλάτι, αλεύρι αναμεμιγμένο συνήθως με σιμιγδάλι ή πλιγούρι. 

Το μείγμα αυτό ανακατεύεται, γίνεται μάζα και κατόπιν τρίβεται σε σήτες ή με το χέρι για να γίνει χιλιάδες πολύ μικρά μπαλάκια. Κατόπιν στεγνώνει επάνω σε βαμβακερά σεντόνια για ημέρες . 

Μαγειρεύεται όπως όλα τα ζυμαρικά, με κρεατικά, πουλερικά και κόκκινες σάλτσες., με θαλασσινά όπως με μύδια και γαρίδες πιλάφι. Συχνά λόγο της πλούσιας και γαλακτώδης υφής του προστίθεται για την ενίσχυση της γεύσης σε μαγειρευτά και σούπες. 

7.- Κοχύλια: Χαρακτηριστικό ζυμαρικό της Σκύρου σε σχήμα κοχυλιού. Σερβίρονται με ξηρή μυζήθρα και δυόσμο ξηρό. 

8.- Λαζάνια: Διαδεδομένο ζυμαρικό «πολυτελείας» στην Κρήτη, το οποίο παρασκευαζόταν σε εορταστικές ή τελετουργικές περιόδους (Χριστούγεννα , Απόκριες, γεννητούρια). 

Γνωστό και από την εποχή της ενετοκρατίας και προφανώς γαστρονομικό υπόλοιπα εκείνης της εποχής. Πρόκειται για ζυμαρικά πλατιά, τα οποία ζυμώνονται με αλεύρι, γάλα, αυγά και βούτυρο. 

Βράζονται πάντα σε ζωμό από κοτόπουλο ή κατσίκα. 

9.- Λαντουρίδια: Μικρά φρέσκα μπαλάκια από αλεύρι, αλάτι και νερό, που βράζονται επιτόπου σε ζωμό κρέατος και έχει υφή σούπας. Συχνά μια μικρή ποσότητα από αυτά τηγανίζονται και προστείθονται στο τέλος του βρασίματος. Είναι ένα είδος ζυμαρικών που στην Κρήτη είναι σχεδόν υπό εξαφάνιση. 

10.- Μαγκίρι: Είδος ζυμαρικών (χωρίς αυγά) από την Κρήτη, μικρά και τετράγωνα στο σχήμα. Πολλές φορές η ζύμη περιέχει ελαιόλαδο , όπως σχεδόν όλα τα πατροπαράδοτα ζυμαρικά της Κρήτης. Καταναλώνονται χωρίς να ξεραθούν, αφού αλευρωθούν καλά για να μην κολλήσουν βράζονται τα μισά σε άφθονο αλατισμένο νερό. Τα άλλα μισά τηγανίζονται και προστίθονται στην κατσαρόλα. Σερβίρονται με άφθονο τριμμένο ανθότυρο. 

11.- Μαντί: Τα μαντί απαντιούνται σε ολόκληρη την Θράκη με διαφορετικές εκδοχές σε σχήμα και γέμιση. Στη Θράκη, για παράδειγμα, τα μαντί μοιάζουν με μικρά φακελάκια που περικλείουν ένα μίγμα από κιμά και τυρί. Ενώ στην Καβάλα γεμίζονται με ψιλοκομμένα και βρασμένα κρεμμύδια. Συνήθως δεν βράζονται αλλά ψήνονται στον φούρνο και ζεματίζονται με ένα πυκνό και χορταστικό ζωμό από κρέας. Καταναλώνονται κύρια φρέσκα. 

12.- Μάτσι: Χυλοπίτες χωρίς αυγά, σχηματισμένες σε μικρές λεπτές λωρίδες. Παλιά σπεσιαλιτέ της Ρόδου. Μαγειρεύονται όπως οι ταλιατέλες ή μπαίνουν σε δύο εντελώς τοπικά πιάτα: είτε βρασμένα με γάλα και ζάχαρη, μαζί με κανέλα και σουσάμι ή σερβιρισμένα με μια γλυκιά σάλτσα από ταχίνι. 

13.- Μπιρμπιλόνια ή Νιόκος: Ονομασία από τα Επτάνησα, κυρίως από την Κέρκυρα. Το ζυμαρικό αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μεγαλούτσικο, σπιτικό κριθαράκι. 

14.- Πασά μακαρούνες: Μεγάλα επίπεδα φύλλα ζύμης που μοιάζουν με φαρδιά λαζάνια τα οποία χρησιμοποιούνται νωπά σε στρώσεις όπου ανάμεσα τους τοποθετείτε κιμάς ή τυρί. Χαρακτηριστικό ζυμαρικό της Κώ. 

15.- Πέτουρα: Τοπική σπεσιαλιτέ της Κεντρικής Μακεδονίας. Είναι στεγνά μακαρόνια με άμορφο σχήμα. Στη Νάουσα τα ζεματάνε και κατόπιν τα ψήνουν, σερβίροντας τα σαν πηχτό χυλό με τηγανητό τυρί από πάνω. 

16.- Πλασταριά: Χωριάτικη μανέστρα που ζυμώνετε με ελαιόλαδο και φτιάχνεται αποκλειστικά στην περιοχή της Μάνης. 

17.- Ραβιόλες Κύπρου: Μικρά τετράγωνα ζυμαρικά γεμιστά με χαλούμι αυγά και δυόσμο

18.- Σκορδομακαρούνες: Το κατεξοχήν παραδοσιακό ζυμαρικό του νησιού, σερβίρεται βραστό, ανακατεμένο με σιτάκα (είδος αλειφώδες τυριού) και περιχυμένο με τσιγαριστό κρεμμύδι. Στην όψη μοιάζει με τις πένες. 

19.- Σουκούμι ή λουκούμι: Ένα χαρακτηριστικό ζυμαρικό της Κω, το οποίο μοιάζει πολύ με μικροσκοπικό τετράγωνο λουκουμάκι. Φτιάχνετε χωρίς αυγά και μαγειρεύετε με κιμά. 

20.- Στριφούδι: Οι παλιές νοικοκυρές έπλαθαν μικρές μακριές λωρίδες, πλάτους τεσσάρων εκατοστών και τις στριφογύριζαν πάνω στο τραπέζι με την παλάμη τους. 

21.- Στριφτάδες: Στριφτά, μικρά σχεδόν σαν ρύζι στο μέγεθος, ζυμαρικά από τη Πελοπόννησο. 

22.- Σχιουφιχτά: Άλλο κρητικό παραδοσιακό ζυμαρικό, κυρίως από την Ανατολική Κρήτη. Η ζύμη είναι απλή - αλεύρι, αλάτι, νερό και.... λίγο λάδι. Το σχήμα είναι δύσκολο να το πετύχει κανείς. 

Οι νοικοκυρές τύλιγαν σε ένα λεπτό στρογγυλά ξύλο, λωρίδα ζύμης πλάτους έξι εκατοστών και την έστριβαν σε ρολό με τρόπο που στο εσωτερικό της να δημιουργείται κενό. 

23.- Ταιπάχ: Φαρδύ τετράγωνο ζυμαρικό με αυγά και γάλα ζυμωμένο. Χαρακτηριστικό ζυμαρικό της Δυτικής Μακεδονίας. Σερβίρετε με γιαούρτι και σκόρδο. 

24.- Τμάτσι: Λεπτές λωρίδες-χυλοπίτες (με αυγά) από τα νησιά του Ιονίου. 

25.- Τουτουμάκια: Τα βρίσκουμε στη Πελοπόννησο. Φτιάχνονται με αυγά και είναι μικρά και τετράγωναστο σχήμα. Καταναλώνονται αφού αποξηρανθούν. 

26.- Τριφτούδια ή Τριφτιλίδια: Τοπικά ζυμαρικά της Κρήτης, χωρίς αυγά, που μοιάζουν πολύ με κριθαράκι. Παρασκευάζονται χρησιμοποιώντας άφθονο αλεύρι, ώστε να μην κολλήσουν στο μαγείρεμα. Το έξτρα αλεύρι κοσκινίζετε πριν βραστούν. 

27.- Φλομάρια: Οι παραδοσιακές χυλοπίτες της Λήμνου, φτιαγμένες με αυγά, γάλα, αλεύρι και σιμιγδάλι, το οποίο είναι σκληρό και περιέχει πολύ άμυλο. Στο σχήμα τα φλομάρια είναι λεπτά σαν σπάγκος, αλλά κομμένα σε μικρά κομμάτια, μήκους περίπου 3-4 εκ. Τρώγονται αφού στεγνώσουν ως ζυμαρικό συνδυασμένα με κρέας και κυνήγι. 

'Η σε μια νηστίσιμη εκδοχή περιχυμένα με γλυκό πετιμέζι. 

28.- Χαχλές: Είδος τραχανά με υπόξινη γεύση και σχήμα μικρού αντεστραμμένου μπολ. Γεμίζονται με διάφορα λαχανικά ή μαγειρεύονται σούπα. 

29.- Χιλοφτά: Άλλο είδος κρητικών ζυμαρικών, σαν λεπτές ταλιατέλες, μόνο που το κάθε κομμάτι είναι πιο κοφτό. Γίνεται χωρίς αυγά και καταναλώνετε φρέσκο ή ξηρό.