Σαν τα χιόνια...Βρε καλώ την και ας άργησε.Ναι για μένα τα λέω όλα αυτά που τα έχω φορτώσει στον κόκορα(επίκαιρο ζώο λόγω σούπας).
Ήρθα σαν....την άνοιξη παραμονές Χριστουγέννων να βάλω μια συνταγή(όχι δική μου) να πω ευχές και να κάνω το χρέος μου στους αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού τσελεμεντέ.
Πως τα λέω η πτωχή πλην τίμια blogger.
Με τι να ξεκινήσω; Μάλλον με ευχές για να σας καλοπιάσω.Αμ...πως
Όπως έγραψα στο web-ημερολόγιο μου ...Ονειρεύομαι "λευκά" Χριστούγεννα.Με αγάπη,αγνή,χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα.Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σπέρνουμε θερίζουμε.
Αυτά τα Χριστούγεννα ας στολίσουμε τις ψυχές μας και όχι το κορμί μας.
Υγεία,αυτοκριτική,αγάπη....Με μπόλικη άχνη Mara...
Εντάξει πάει και αυτό με τις ευχές.Ελπίζω να μην κούρασα γιατί η συνέχεια έχει κουραμπιέδες (το αγαπημένο μου) από μια αγαπημένη φίλη που θέλει την ανωνυμία της (και καλώς πράττει) .
Ας δούμε τα υλικά...
.JPG)
