Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011
Το παστίτσιο της μαμάς
Το έχουμε πεί η το έχουμε ακούσει.Το φαγάκι της μαμάς.
Σκέφτομαι τα παιδιά μου μετά από χρόνια να το λένε.
Οι γευστικές αναμνήσεις είναι πολλές φορές θέμα συζήτησης.Πόσες φορές δεν λέμε μα το μαγειρεύω όπως η μαμά αλλά δεν μου βγαίνει έτσι.
Εγώ έχω θέμα με τα ρεβύθια και το γιουβέτσι...ποτέ δεν το έκανα όπως η μαμά μου.
Το παστίτσιο όμως το φτιάχνω έτσι που τα παιδιά μου το λατρεύουν.Η κρίση υποκειμενική.
Ιδού ήρθε η ώρα του παστίτσιου.
Υλικά
500γρ μακαρόνια (3 νούμερο)
500γρ κιμάς μοσχαρίσιος
χυμό ντομάτας (κατά βούληση)
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
λίγο κανέλα,αλάτι,πιπέρι,2 δαφνόφυλλα
1 σκελίδα σκόρδο
ελαιόλαδο
τυρί τριμμένο(300γρ περίπου)
Για την μπεσαμέλ
1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
4 κουτ.σούπας βούτυρο
6 κουταλιές αλεύρι
2 κουταλιές κόρν φλάουρ
4 κούπες γάλα
αλάτι πιπέρι
2 κρόκους από αυγό
λίγο μοσχοκάρυδο
Οδηγίες
Ξεκινάμε την διαδικασία με τον κιμά και ταυτόχρονα σε άλλη κατσαρόλα ετοιμάζουμε τα μακαρόνια μας.Στην κατσαρόλα για τον κιμά βάζουμε το κρεμμύδι,το σκόρδο και το λάδι.Σωταρούμε ελαφρώς και προσθέτουμε τον κιμά ανακατεύοντας μέχρι να μαυρίσει.Ρίχνουμε την ντομάτα,αλάτι (λίγο),πιπέρι,κανέλα και τα δαφνόφυλλα.Προσθέτουμε λίγο νερό αν χρειάζεται και αφήνουμε για 20 λεπτά περίπου η μέχρι να πιεί το ζουμί του(ας έχει λίγο).
Αφού βράσαμε και τα μακαρόνια μας τα αφήνουμε σε σουρωτήρι.
Ετοιμάζουμε τα υλικά για την μπεσαμέλ.Τα ασπράδια των δύο αυγών τα χτυπάμε ελαφρώς και τα ρίχνουμε στα μακαρόνια και τα ανακατεύουμε.
Στρώνουμε τα μισά μακαρόνια σε ένα ταψί και ρίχνουμε το μαγειρεμένο κιμά.Βάζουμε μια ποσότητα τυριού τριμμένου και προσθέτουμε τα υπόλοιπα μακαρόνια και τυρί.
Ξεκινάμε να φτιάχνουμε την μπεσαμέλ ζεσταίνοντας το βούτυρο και το λάδι. Έχουμε ανακατέψει το αλεύρι με το κόρν φλάουρ και το προσθέτουμε σταδιακά ανακατεύοντας γρήγορα με ένα αυγοδάρτη.
Μόλις ομογενοποιηθεί ρίχνουμε και το γάλα και ανακατεύουμε με γρήγορες κινήσεις για να μην σβολιάσει.Συμπληρώνουμε με αλάτι ,λευκό πιπέρι και αν θέλουμε μοσχοκάρυδο.
Μόλις αρχίσει το μίγμα να αποκτά κρεμώδη υφή σβήνουμε την φωτιά και προσθέτουμε τους χτυπημένους κρόκους των αυγών.
Περιχύνουμε τα μακαρόνια μας με την μπεσαμέλ και πασπαλίζουμε με λίγο τυρί.
Ψήνουμε στούς 200 βαθμούς για μισή ώρα περίπου η μέχρι να ροδίσει η μπεσαμέλ.
Μικρά tips
Καλό θα είναι τα μακαρόνια μας να μην τα βράσουμε καλά.Θα ψηθούν και στον φούρνο.
Δεν χρειάζεται βουτύρωμα το ταψί γιατί έχει το λάδι του κιμά.
Οταν φτιάχνουμε την μπεσαμέλ η φωτιά πρέπει να είναι μέτρια.
Η φωτογράφηση έγινε με την διπλάσια ποσότητα υλικών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
μιαμ μια , φαγάκι της μαμάς και είναι και φαίνεται τέλειο Μαράκι μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παστίτσιο είναι το αγαπημένο μου φαγητό μακράν!
Φαγητό νόστιμο και καλοφτιαγμένο Μάρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας αρέσει οικογενειακώς και δεν ξέρω γιατί δεν το φτιάχνω συχνά!
Λες τα παιδιά μας να λένε: "το φαγητό της μαμάς" πολύ συγκινητικό αυτό...σνιφ
Καλή και όμορφη Κυριακή αν και σε εμάς, δεν...
Αααα! Ξέχασα, μου αρέσει το new look του blog!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιακριτικό και με όμορφα χρώματα!
Η κεντρική στήλη είναι πιο φαρδιά, ε; βολεύει καλύτερα νομίζω.
xxx
Καλημέρα Ζαμπία μου!Σε ευχαριστώ για το "με γεια" του νέου look.Μου αρέσουν οι εξωτερικές αλλαγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το φαγητό της μαμάς η μεγάλη μου κόρη το λεει ήδη.Και τώρα που το θυμάμαι να στείλω και ένα κομμάτι στην "θεά"παστίτσιο.
Καλημέρα!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έγινε εδώ;;αρχίσαμε τις μοιρασιές χωρίς να με ενημερώσετε;;
Ήρθα και θα μείνω μέχρι να πάρω μερίδες, αλλιώς δε φεύγω!!!!!!!
Γιατί αν φύγω και περιμένω στο σπίτι να μου έρθει το ταψάκι...καλά...
Φαινεται πολύ ωραιο... μ αρεσε και η ιδεα του τυριου αναμεσα και θα την υιοθετησω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτο για το φαγητο της μαμας το σκεφτομαι κι εγω, παρολο που δεν εχω ακομη παιδακια... για όταν θα αποκτησω! Ειναι φαινεται γονιδιο των γυναικων να το θελουν!
Καλημέρα Μάρα, περισσεύει ένα κομματάκι; Τι καλά θα ήτανε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΩ! ΠΩ! κοπελάρα μου τι είναι αυτό που έφτιαξες πάλι!!!!Αυτό το λαχταριστό παστίτσιο οπωσδήποτε πρέπει να το μοιραστείς με τα φιλαράκια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ δεν ξέρω αν είναι της μαμάς ή του παππού,ξέρω οτι αύριο θα είναι δικό μου γιατί θα το φτιάξω μια που μου το θύμησες...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά και καλή εβδομάδα...-:))
Αχ αυτές οι μανούλες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμορφο να χουμε τέτοιες αναμνήσεις από τις χρυσοχέρες μανούλες μας!
Δεν ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι όταν ακούω τους γιους μου να καλούν φίλους τους για φαγητό και να τους λένε "σαν το .... τάδε φαγητό της μαμάς μου, δεν θα χεις ξαναφάει" χα χα χαα!!
Σημαίνει ότι κάποιες νόστιμες θύμισες θα χουν κι από μας τα παιδάκια μας!
Φιλάκια, καλή βδομάδα!
Συμφωνω με την Ελενα!!! στο δικο μου το γιο, οι περισοτεροι φιλοι του, οταν τους λεει για καποιο φαγητο που εχουμε στο σπιτι, του λενε τι τυχερος που εχεις τετοια μαμα!! ;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή